INSTALACJE FOTOWOLTAICZNE W PIWNICZNEJ
Inwestycja polegająca na tworzeniu instalacji fotowoltaicznych finansowanych przez gminę i gospodarstwa, jako wspólne przedsięwzięcie ekologiczne i biznesowe. Poziom finansowania gminy do 60% kosztów instalacji. Gmina odzyskuje koszt inwestycji z wartości tworzonej energii do momentu zwrotu kosztów wkładu gminy. Model: 60% kosztów inwestycji pokrywane przez gminę – 40% wartości generowanej energii dla gminy, 60% dla mieszkańców, taka asymetria, która promuje mieszkańców. Koszt instalacji maksymalnie 25 tysięcy złotych. Ilość instalacji do 300 w gminie o mocy do 5 kV. Koszt maksymalny inwestycji 12,5 mln. Koszt kredytu należy uwzględnić, ale on byłby równoważony obniżeniem kosztów za hurtowy zakup 300 sztuk instalacji.
Uproszona procedura polegająca na zawarciu umowy pomiędzy gminą a gospodarstwem. Gmina dostarcza część środków inwestycji. Gmina zapewnia wykonawcę. Gospodarstwo udostępnia dach i część środków na inwestycję. Bieżące rozliczenia finansowe realizuje gmina, zarówno z Tauron, jaki i z gospodarstwem. Oczywiście, to są założenia ramowe, konieczne jest opracowanie szczegółowych regulacji prawnych i modelu, który daje bezpieczeństwo wszystkim stronom przedsięwzięcia.
Gmina zaciąga kredyt, który przeznacza na budowę zespołu instalacji. Okres zwrotu kosztów kredytu to około 15 lat. Po tym okresie gmina całkowicie spłaci zaciągnięty kredyt z wpływów uzyskanych z generowanej energii przez zbudowane instalacje.
Korzyści dla gospodarstw domowych to ponad 20% tańsze opłaty za energie elektryczną rocznie. Okres spłaty kosztów inwestycji początkowej około 10 lat.
Korzyści dla środowiska: mniejszy poziom smogu, mniejsza emisja dwutlenku węgla.
Zadłużenie gminy z tytułu tworzenia fotoelektrowni wpłynęłoby jednak negatywnie na możliwości budowy i remontów infrastruktury drogowej. Trzeba wybierać co jest ważniejsze i lepsze dla gminy i jej mieszkańców.